అక్షరాల సభ

అక్షరాల సభ మొదలైంది….

అచ్చులన్నీ హల్లుల ముందర

అమాయకంగా

ఒదిగిపోయినాయి….

సున్న, విసర్గలు దూరంగా

మూలకు నక్కి

ముడుచుకున్నాయి….

కొన్ని అక్షరాలు

తప్పిపోయిన తమ మిత్రులను

తలచుకొని

కన్నీరుమున్నీరవుతున్నాయి….

మరి కొన్నేమో

మారిపోతున్న తమ ఆకారాన్ని

చూసుకొని, లో లోపల

కుమిలిపోతున్నాయి…..

“అంతస్థాలు’ అంతర్ముఖమై

అంతరార్థాన్ని వెతికే పనిలో

ఉన్నాయి….

పరుషాల ముఖం పౌరుషంతో

జేగురించింది…

‘సరళాలు’ సందడిగా

సంభాషించుకుంటున్నాయి…….

“అనునాసికాలు’ అధ్యక్షుని ,

మాటలు అనుసరిస్తున్నాయి…..

‘మహాప్రాణాలు’ ప్రాణాలరచేత

పట్టుకొని నిల్చున్నాయి….

‘ఊష్మాలు’ ఉచ్చ్వాస, నిశ్వాస లను

కూడా మరిచిపోయాయి…

అప్పుడే వచ్చిన బండి ‘ఱ’

వర్ణ భేదం లేని ‘వర్ణమాలకు జై’ –

అంది…

దీర్ఘాలన్నీ సుదీర్ఘంగా గొంతు

కలిపాయి

అక్షరాలన్నీ

విరామచిహ్నాల సహాయంతో

‘భాషామతల్లి’ని స్మరించుకున్నాయి

ఉన్నట్టుండి

అక్షరాలకు ఆవేశం ఎక్కువైంది. ..

‘ధిక్కారం’ మరచిన పాటల్లో

స్వరాలుగా మారుతున్నందుకు

కొన్ని ‘నిరసనగళం’ విప్పాయి…..

‘అధికారా’నికి గొడుగుపట్టే

కవిత్వమైనందుకు

కొన్ని “పశ్చాత్తాపం’

ప్రకటించాయి….

అసంబద్ధ ప్రసంగాలకు

అక్కరకొస్తున్నందుకు

కొన్ని అక్షరాలు సిగ్గుపడ్డాయి….

చివరగా

‘ప్రశ్న’ ను బ్రతికించుకోవడానికి

చావడానికైనా సిద్ధమేనని

అక్షరాలన్నీ

తీర్మానించుకున్నాయి………