ఏగిలివారంగ కోడి కూత అమ్మకు ” అజా “
సెంట్రల్ జైలు లాంటి ఇంటికి పెద్దర్వాజ …చైనా గోడలా …
తెరిసేప్పుడు …నాకునోరుందని
కర్రుమని ధిక్కార స్వరం …
మసక చీకట్లో …నిద్రలో నడిచినట్టుగా
బావి దగ్గరకు అమ్మ …
కాబూలీ వాలా లాగా
బొక్కెనతో అప్పు రాబట్టుకోవడం ..
బాధా సర్పద్రష్ట బావి …
నీటిచెల్లింపులతో ఏళ్లకేళ్లు …
నిత్య నైవేద్యం చేసినా …
పిసరంతైనా తరగని బావి అప్పు …
కిర్రుమంటున్న బావి గిరక సాచ్చిగా ( సాక్షి )
తోడి ..తోడి …అమ్మ …రెక్కలు
“ఫ్రీవీలు ” పోయిన సైకిలు పెడల్ లా .. ..
బావి ఎప్పట్లాగే …తీరని ఆప్పుతో నిండుచూలాలుగా …పురిటినొప్పులతో …
పసులు పొలంబాట పట్టకముందే…
అరెకరం వాకిలికి అలుకు అలంకారం …
ఎర్రమన్ను పూసుడుతో …
కడుపుల పేగులు నోట్లోకి …
కట్టెల పొయ్యితో కుస్తి నిత్య కృత్యంకాగా..
పొగవాసనతోమమేకమైన ఛా @ ఛాయ …
మా కడుపుల్లోకి సెలైన్ ఎక్కించినట్లు…
చెమటనీళ్లతోపాటు …తనకూ గిన్నె కడిగిన నీళ్ల లాంటి రంగునీళ్లు ..మహా భాగ్యంగా
పోద్దటికి … పగటికని జాయింటుగా …
వండిన అడ్డెడు బువ్వ …
తలా ఇంత పంచంగ …
మిగిలిన శేషం …. మాడుచెక్కలు…
నీళ్లల్ల ముంచుక తిననిక …
మాపటిజాము …పీకలదాకా తాగి …
అయినదానికీ కానిదానికీ శివతాండవం చేసే …”బాపు ” కు మౌన ప్రేక్షకురాలు
ఏడవడానికి సొతంత్రంలేని అస్వతంత్ర ప్రాణి
పవళింపు సేవ అయ్యేసరికి …
తాను బద్దలయ్యే అగ్నిపర్వతమైనా …
మంచు పర్వతమంత చల్లగా …
పెద్ద దర్వాజా బందు అయినాక …
ఆకాశాన్నంటే బాపు గుర్రులో ..
అమ్మ కన్నీళ్లు …వెక్కిళ్ల..కాక్ టైల్
అర్ధరాత్రి ఆజాద్ వచ్చినట్టు …
తుఫానులో పిచ్చుక స్వరంలా …
అమ్మ ….
జీతం బత్తెంలేని …కట్టు బానిస..
ఆకలి ..రుచి తెలియని మానవ యంత్రం ..
ప్రేమకు …
ఆనందానికి …
సంతోషానికి …
నోచుకోని అనాధ …
సంసార
సుడిగుండంలో …
చిక్కుకున్న ఒంటరి పడవ …
అన్నీ ఉండి …
అందరూ ఉండి …
ఏమీ లేని అనాధ …
అమ్మ …అందరికొరకైనా …
అందరం …. ఎవరికివారే యమునా తీరే …